Ik las pas een artikel getiteld ‘Vergeet de bucketlist, hier is de Fuck-It list’. En ik wist het meteen: da’s een lijstje voor mij. Sterker nog, ik heb al zo’n hele lijst! Maar dan in m’n hoofd, niet op papier. Het betreft een lijst van zaken die volgens mij de moeite niet waard zijn om me zelfs maar een beetje druk in te maken. Dingen die andere mensen vaak frustratie en stress bezorgen, doen dat dus bij mij niet. Heerlijk, toch? Ik relativeer alles kapot, works like a charm.
Dus here we go! Mijn fuck-it list op papier, speciaal voor jullie. De dingen waar ik persoonlijk geen fuck om kan geven:
- Het verkeer. Oh, dat verkeer. File, bestuurders met het verkeersinzicht van een garnaal, getoeter en geflikker met lichten. Het kan mij nu eens écht niets schelen. Ik kan me er niet druk in maken en ga dat ook niet doen. Waarom zou je toch ook? Geen kat die er iets aan heeft en je geraakt er echt niet sneller van op je bestemming.
- Speelgoed dat niet netjes gesorteerd is. Natuurlijk is het leuk en overzichtelijk dat alles soort per soort en kleur per kleur is opgeruimd. Maar als mama of papa weet je ook dat kleuters die twee minuten alleen zijn met een doos vol speelgoed resulteert in een en al chaos.
Ik las ooit een artikel waarin onderzoekers beweerden dat kinderen er juist creatiever van worden om op een andere manier met speelgoed te spelen dan waar het voor gemaakt is. Laat ons zeggen dat ik creativiteit erg belangrijk vind. 😉
- Kinderen die twee verschillende sokken dragen. Of zelfs volwassenen met twee verschillende sokken. Who cares?! Ik zie het nut er amper van in om mij daar mee bezig te houden. No way dat ik een uur aan een stuk sokken ga zitten sorteren. Pure tijdverspilling vind ik het. Dat uur gebruik ik veel liever om dingen te doen waar ik écht blij van word.
Leuk weetje: CarlijnQ heeft deze zomer een paar sokken in de collectie die, jawel, verschillend van elkaar zijn. #trendsetter
- Stof op de tv. Of op de plinten. Of op de vaas die op de kast staat. Mijn motto is: als ik er niet van moet eten maakt het mij niet uit dat er een millimeter stof op ligt. Dezelfde regel als mijn vorige fuck-it item: liever een uur dingen doen waar ik blij van word dan een uur dingen afstoffen die ik niet dagdagelijks gebruik. (FYI: we hebben een poetsvrouw, dus het is wel degelijk altijd proper genoeg bij ons. Onze meisjes zullen geen gezondheidsproblemen ontwikkelen van ‘al dat stof’.)
- Mijn auto die eruit ziet alsof het een rijdende showroom van De Gele Flamingo is. Er ligt altijd, maar dan ook echt altijd, speelgoed in. Geen idee waar het vandaan blijft komen, maar ik ben nooit alleen op stap. Raffi van Done By Deer is mijn vaste co-piloot. Daarnaast zijn snoepverpakkingen, lege enveloppes en lege brooddozen ook vaste items die te vinden zijn in mijn auto. Tussendoor een snackje? Check! Post in de auto openen? Check! Elke dag een andere brooddoos? Check! Ik word elk jaar standaard verliefd op onze nieuwe collectie, dus een tekort zal ik nooit hebben.
- Extra voeding voor de baby. We maakten het allemaal al mee: baby heeft pas gegeten en is toch nog niet helemaal happy. De twijfel slaat toe: nog eens aanleggen of niet? Mijn motto hier is: bij twijfel, aanleggen! Het kan nooit kwaad, want vol is vol.
- Structuur in het 'wassen en strijken'. Of ik zou beter zeggen: structuur in het huishouden. Die is er niet en ik ben ook gestopt met het na te streven. Ik ga voor structuur als ik op pensioen ben. Dat is het plan.
- Details in het interieur die nog niet op punt staan. Ik vind het onwaarschijnlijk belangrijk dat ons huis gezellig is, de decoratie klopt en alles een mooi geheel is. Daarentegen hecht ik verrassend weinig belang aan de kleinste details. Tijdens de verhuis is manlief een aantal lichtknoppen kwijtgespeeld ( 🙄). Toch maakt me dat niet uit, want het is gek hoe snel je went aan lichten aandoen zonder knoppen te hebben!
- De vaatwasser die niet volgens de normen van manlief werd ingeladen. Ik laad hem op mijn, niet zo fantastische manier, in. En ja, ook ik ben achteraf boos dat niet alles perfect proper is.
- Lompe opmerkingen over borstvoeding en de overload aan contact met je baby. Echt, zero fucks are given!
Iets wat nooit of te nimmer op mijn fuck-it list zal terechtkomen is het welzijn van onze meisjes. Uiteraard. Het is niet omdat ze soms sokken van elkaar dragen of met ongesorteerd speelgoed aan het spelen zijn dat ik het aan het opgeven ben, dat moederschap.
Sterker nog, ik kan alleen maar hopen dat onze dametjes er uiteindelijk van leren dat al die kleine stomme dingen geen bal uitmaken, als je maar gelukkig bent en plezier hebt in wat je doet. Lang leve een laagje stof op de tv en gelukkige kinders!
Volgende week een nieuwe blog waar ik nu al naar uitkijk! Samen met collega Hannelore en haar zoontje Renz mag ik naar de Precho Baby Spa. Babymassage en dobberen in een lekker warm bad. Heel benieuwd hoe dat zal zijn!
De mensen van Precho verzekerden ons dat er voor B niet meteen zinkgevaar is (normaal gezien is het maar voor baby’s tot zes maanden), dus ik ben benieuwd hoe het mijn kleine chubby friend zal vergaan in haar zwemband. Uitgebreid verslag volgende week!
Fijne maandag allemaal!
